Niet alleen Lieke maakte dit weekend haar debuut in Thialf. Op zondag stonden nog acht andere rijders van KTT-NW aan de start — niet op een individuele afstand, maar bij de Team Pursuit. Een onderdeel dat sinds twee jaar is toegevoegd aan de nationale titelstrijd en voor talententeams een mooie kans biedt om samen aan de start te staan van zo’n groot toernooi. Namens KTT-NW verschenen drie ploegen op het ijs: twee mannenteams en één damesteam.

Anouk Könst: "Het was mooi om deze ervaring met zijn allen te delen."

Anouk (Könst), Mara (Vergeer) en Lieke (Huizink) vertegenwoordigden KTT-NW bij de dames Team Pursuit. Voor Anouk was het de eerste keer dat ze in actie kwam tijdens een toernooi van dit niveau. “Ik denk dat de laatste keer dat ik bij zo’n wedstrijd ben wezen kijken, in de tijd van Bob de Jong was. Echt lang geleden dus.”

Vanaf het moment dat ze haar accreditatie ophaalde (“Overal zag je gespannen gezichten”) tot het moment dat ze met haar ploeggenoten het middenterrein opliep (“Toen werd het opeens wel heel echt”), keek ze haar ogen uit. Ze benadrukt hoe leuk het was om die dag met een groot deel van de ploeg mee te maken. “We konden elkaar helpen als we vragen hadden, maar ook gewoon dingen bespreken die we zagen — dat hielp heel erg.”

Tijdens de laatste training op woensdag spraken ze af om rondjes 31 te rijden. “De start is niet ons sterkste punt, omdat Mara een sprinter is en ik niet. We wilden vooral steady rijden.” In de praktijk ging het nét iets anders: “We startten harder dan gepland, de bochten waren wat uitgetrapt en Mara en ik hadden een misser in het begin, maar verder was het steady.”

Bij het ingaan van de laatste ronde zagen ze Team AH Zaanlander voorbij stomen. “Dat hadden we wel ingecalculeerd, die meiden rijden gewoon zo hard,” lacht Anouk. Ze geeft toe dat het een beetje knullig stond, “maar het was ook wel heel gaaf om op die manier tegen ze te rijden.” In zijn geheel kijkt ze met een positief gevoel terug op de gehele ervaring en op de rit zelf: “Voor de hoeveelheid dat we erop getraind hebben, mogen we niet klagen.”

Stefan Has: “We hadden van tevoren afgesproken om met zijn allen te genieten.”

Stefan (Has) vormde samen met Lieuwe (ter Hoeve) en Jan (Mooijman) KTTNW Team 1. “Zodra het NK Team Pursuit op de kalender stond, hadden we al besloten samen te rijden. Dit is ook de ploeg waarmee we het NK Teamonderdelen bij de junioren gaan doen, dus dit was een perfecte generale repetitie.”

Net als veel ploeggenoten, was Stefan de dagen ervoor in Thialf wezen kijken bij Lieke, dus hij wist een beetje wat hij kon verwachten. "Vorig jaar heb ik ook de Mass Start gereden, het was dus niet helemaal nieuw voor me.” Wat het weekend extra bijzonder maakte, was het feit dat er nog acht andere KTT’ers meededen, iets wat de ervaring volgens Stefan alleen maar mooier maakte. “We hadden van tevoren ook echt met z’n allen uitgesproken dat we ervan moesten gaan genieten. Hebben die ervaring echt gedeeld.”

Op de Team Pursuit zelf kijkt Stefan positief terug, al begon het drietal iets te hard “We begonnen met 28’ers.” Dat is ook precies waarom deze discipline volgens hem zo zwaar is: “Je rijdt snelheden die je normaal gesproken niet haalt in je eentje, er komt zoveel druk op je benen. Toen we gefinisht waren, was ik echt helemaal kapot.” Hij lacht: "Ik heb zelfs Jan nog nooit zo veel verzuring zien hebben!” Doordat hij vlak achter Jan reed, kreeg hij weinig van het publiek mee. “Ik zag gewoon niks.”

Op basis van de race hebben Stefan en zijn ploeg vertrouwen getankt voor het NK Team Pursuit junioren eind november. “We zaten dicht achter de nummers drie en vier, terwijl die individueel echt sterker zijn. Dat zegt wel iets.” Wat er nog beter moet om op het NK te kunnen winnen? “Kleine onwennige momentjes eruit halen — elkaars slag missen, iemand aantikken, dat kost energie. En beter timen met de warming-up. We waren iets te vroeg klaar, daardoor koelden we af.”

Sven Huizinga: “Toen ik de tunnel inliep, dacht ik: ja, dit is het echte werk.”

Sven (Huizinga) vormde samen met Sjors (Zautsen) en Rens (Vergeer) KTTNW- Team 2. “Toen ik zondagochtend wakker werd, had ik er eigenlijk niet zoveel zin in,” valt hij meteen met de deur in huis. “Dat waren echt de zenuwen. Naarmate de dag vorderde kreeg ik er juist meer zin in.”

Tijdens de warming-up in de krachthal boven, keek hij zijn ogen al uit. “Normaal mogen we daar nooit komen, en nu zag je al die toppers hun warming-up doen — dat is vet.” Niet alleen de warming-up ruimte bleef hangen, ook de atletentunnel en de foto’s en quotes die daar te zien zijn, zitten nog vers in Sven’s geheugen. "Toen dacht ik: dit is het echte werk.”

Voorafgaand aan de race hadden Sven, Sjors en Rens een mooie hoeveelheid trainingen afgewerkt om goed voorbereid aan de start te komen. “Dat was ook wel nodig, want mijn slag is best wel anders dan die van Sjors en Rens, dus ik moest me aanpassen. We hadden ook precies afgesproken hoeveel slagen we op het rechte eind wilden rijden.” Het plan was vlakke 29’ers, “maar we begonnen te snel, waardoor de rondetijden opliepen.”

Net als Stefan kreeg Sven tijdens zijn rit amper iets mee van het publiek. “Het was meer een soort achtergrondgeluid.’ Meer indruk maakte het moment dat ze als ploeg werden voorgesteld. “Dat was echt heel gaaf!” Naar eigen zeggen werkte deze ervaring voor hem ook als een goede inspiratiebron: “Ik ben nu nog gemotiveerder om hard te werken en hopelijk volgend jaar een individuele afstand te mogen rijden in Thialf.”

Korte vooruitblik op de Twente Cup

Stefan en Sven kijken vooruit naar komend weekend, als ze aan de start staan van de Twente Cup in Enschede. Daar strijden ze om kwalificatie voor het NK Allround junioren. Stefan: “Ik heb er veel zin in en ben blij dat ik het hele weekend mag rijden.” Dankzij een tiende plek op de landelijke lijst is hij direct geplaatst voor de afsluitende 3 kilometer. “Rechtstreekse plaatsing wordt lastig door mijn mindere 500 meter, maar ik wil gewoon een goed weekend rijden.”

Sven sluit zich daarbij aan: “Ik focus me vooral op steady races. Geen gekke dingen, gewoon stabiel rijden.”

Kopafbeelding gemaakt door @instaschaats / Hidde Muije