Schaatsen in een vol Thialf — de droom van elke junior. Voor Lieke Huizink kwam die droom afgelopen weekend uit. Ze maakte haar debuut bij de NK Afstanden voor senioren en mocht voor het eerst ruiken aan het echte werk... 

“En in de binnenbaan, namens KNSB Talent Team Noordwest: Lieke Huizink!” klinkt het vrijdagavond iets voor negen uur door een goed gevuld Thialf. Voor Lieke het teken om haar hand op te steken en te zwaaien naar het publiek, dat haar met gejuich ontvangt. “Dat was echt een heel gaaf moment, ik voelde de adrenaline in mijn hele lichaam. Toen realiseerde ik me wel even: ik sta hier echt,” zo begint Lieke haar verhaal over het afgelopen weekend.

Vrijdag - debuutdag

De ochtend voor haar eerste optreden in Thialf verloopt zoals meestal voor een wedstrijd: "In de ochtend had ik nog even gefietst, mijn standaard wedstrijdvoorbereiding gedaan, en toen ben ik met mijn vader richting Heerenveen gereden." Daar aangekomen is het zaak om nog even ijs te proeven. Want met Haarlem als thuisbasis, is het snelle ijs in Heerenveen altijd even wennen. "Ik merkte gelijk dat ik meer druk had, dat m’n schaats makkelijker terugstuurde." Met gezonde zenuwen stapt Lieke vrijdagmiddag van het ijs. Zin in de race, maar ook gespannen. "Ik ben toen nog even in het hotel geweest, heb wat gegeten en zo’n anderhalf uur van tevoren ging ik weer die kant op"

De warming-up werkt ze af volgens het vaste wedstrijprotocol: "Een beetje fietsen, rekken, foamrollen, losmaken en dan nog even de benen goed op spanning." De strakke planning valt nog bijna in het water wanneer Lieke als debutante de atletentunnel – waarmee rijders van de warming-upruimte naar het middenterrein gaan – niet kan vinden. “Bij trainingswedstrijden gaan we gewoon vanaf de zijkant het ijs op, dus dit was ik helemaal niet gewend.” In de haast en door alle indrukken loopt ze in eerste instantie ook de transponderuitgifte voorbij. Lachend vertelt ze hoe ze alles al aan het uitpakken was toen ze dacht: volgens mij ben ik wat vergeten.

Omdat Lieke in één van de eerste ritten start, is Thialf tijdens het inrijden nog vrijwel donker. Op het moment dat de lichten aangaan, wordt het volgens Lieke pas echt ‘real’: “Toen voelde ik me heel bekeken, werd ik me bewust van alle camera’s en mensen.” Toch slaagt ze erin om tijdens de race bij zichzelf te blijven. “Dan ben je gewoon heel erg gefocust, richt je je alleen op het rijden van je beste race.” Die perfecte race rijden, dat lukt  niet helemaal, maar toch rijdt ze wel een seconde sneller dan haar persoonlijk record. "Daar was ik toch wel blij mee!"

Zaterdag - de lange adem

Zaterdag wacht haar een nieuwe kans op een PR bij de 3.000 meter. Met de ervaring van vrijdag vers in het geheugen, zou je denken dat de spanning wat minder is, maar Lieke ontkracht dat direct: “Ik vond het minstens net zo spannend!” Niet in de laatste plaats omdat de tribunes nog een stuk gevulder zijn dan vrijdagavond. Ook voor Lieke staat er een aardige fanclub klaar ‘Bijna de hele ploeg was er en natuurlijk familie en vrienden.’ Vooral na afloop is ze zich hier extra van bewust. “Van tevoren of tijdens het racen heb ik ze niet gezien, maar na afloop zag ik ze opeens staan. Even naar elkaar zwaaien maakte het nog extra leuk.”

Een fijne opsteker na een rit die misschien een beetje tegenvalt. “Ik had er wel meer van verwacht, ja. Ik merkte tijdens mijn race al dat ik niet helemaal vrij kon schaatsen. Vooral op het rechte eind vond ik de ontspanning niet die ik in trainingswedstrijden wel heb. Daardoor werd het veel meer werken – dat voelde ik eigenlijk al na één rondje.”

Ondanks het zware gevoel rijdt Lieke een sterk slot, waarin ze haar directe tegenstandster weet te verslaan. “Het was fijn dat we redelijk gelijk op gingen, daardoor kon ik blijven knokken. De laatste twee rondjes dacht ik echt: oké, deze rit gaat van mij worden.”

Zondag - Team Pursuit met de meiden

Na twee individuele races is het zondag tijd voor de Team Pursuit. Lieke vormt samen met Mara Vergeer en Anouk Könst een ploeg. In de weken voorafgaand aan het NK hebben de meiden in Haarlem flink op deze discipline getraind. Ondanks die voorbereiding verloopt de rit wat rommelig. Volgens Lieke had dat vooral met het ijs te maken: “De kwaliteit was niet meer zo goed, doordat de mannen hun Team Pursuit al hadden gereden en daarvoor ook nog de mass start was geweest.” Als gevolg daarvan rijden Anouk en Mara in de beginfase iets te dicht op elkaar en moet Lieke een aantal keer een gaatje dichtrijden. “Die onrust zorgde voor minder aerodynamica en ik raakte er natuurlijk ook vermoeid van.”

Toch kijkt ze met een goed gevoel terug op de zondag. “Ik vond het heel fijn dat we samen de warming-up konden doen, daardoor was het veel relaxter dan wanneer je in je eentje bezig bent.” Ze benadrukt hoe goed het teamgevoel is binnen de ploeg: “Dat iedereen de dagen ervoor bij mij is komen kijken, zegt eigenlijk al genoeg. Er heerst zo’n goede sfeer en we maken elkaar echt beter in de trainingen.”

Reflectie & vooruitblik

Debuteren in Thialf en terugkomen met twee persoonlijke records. Dat kinkt vooral als een geslaagde campagne. Lieke antwoordt bevestigend dat ze blij is met de persoonlijke verbeteringen, maar onderstreept toch ook dat ze wat betreft races op beter had gehoopt. Terugkijkend op het weekend is er vooral één ding dat ze naar eigen zeggen beter had kunnen doen: “Loslaten en het gewoon laten gebeuren.” Ze verwijst naar de trainingswedstrijden, waarin dat wél lukte en het schaatsen daardoor makkelijker ging. “Ik denk dat ik in de aanloop naar deze wedstrijd iets te veel bezig was met hoe ik me voelde en of mijn benen al verzuurden, in plaats van dat ik uitging van mijn eigen kracht.” Een waardevolle leerschool, die ze meeneemt naar de komende wedstrijden.

Positieve punten waren er natuurlijk ook. “Het feit dat ik deze tijden rijd zonder extreme uitschieter qua races, laat eigenlijk wel zien dat dit mijn basisniveau is. Dat is zo’n verschil met deze periode vorig jaar. Dat ik deze tijden nu al rijd, vind ik echt bizar.” Of ze daar een verklaring voor heeft? “Ik denk dat ik er anders in sta dan vorig jaar. Toen was het mijn eerste jaar, moest ik aan alles wennen. Nu weet ik beter waar ik aan toe ben en wat ik aan het doen ben.” Ook wedstrijden vliegt ze anders aan: “Meer als training. Focussen op het uitvoeren van mijn taken. En ik denk een stuk procesgerichter.” 

Met haar taken in het achterhoofd kijkt Lieke alvast vooruit naar komend weekend, als ze met de andere rijders van KTT-NW aan de start staat van de Twente Cup – de eerste belangrijke wedstrijd voor junioren, waar kwalificatie voor de World Cups voor junioren te verdienen is. Met de tijden die Lieke op dit moment heeft staan, is het een reëel doel om zich daarvoor te plaatsen, al loopt Lieke zelf niet op de zaken vooruit. "Ik wil daar gewoon weer op mijn taken focussen en dan zien wat eruit komt. Natuurlijk zou het heel mooi zijn om me voor de World Cups te plaatsen, maar daar probeer ik me niet op blind te staren."

Coverfoto gemaakt door @instaschaats / Hidde Muije