"De Amerikaanse marathonschaatser Ian Quinn is onlangs met zijn vriendin, oud-schaatsster en arts, Carlijn Schoutens, neergestreken in Nederland. Hij heeft zich aangesloten bij Team Zaanlander", zo schreef  Schaatsen.nl in 2022. Toen reed Ian nog voor Team AH Zaanlander, waar hij zich volledig stortte op de marathons. Nu, drie jaar later, heeft hij het pak ingeruild voor een coachjas. Vanuit zijn nieuwe rol bij Baanselectie Haarlem leert hij jonge rijders niet alleen de perfecte bocht te rijden, maar ook wat er buiten het ijs bij topsport komt kijken.

Van topschaatser naar leermeester

Vanaf zijn werkplek op de Zuidas vertelt Ian over de weg die hem hier bracht. ‘Mijn vrouw, Carlijn Schouten, is Nederlands, dus vandaar dat ik hier ben komen wonen.’ Na een leerzaam jaar bij AH Zaanlander besloot hij zijn schaatscarrière af te sluiten. ‘Op een gegeven moment voel je dat je niveau niet meer vooruitgaat, dat je je eigen piek bereikt hebt.’ Hij rolde direct de werkvloer op. ‘Ik combineerde mijn werk hier bij EY Audit eerst met mijn master en ben daarna blijven hangen.’ Daar voelt hij zich thuis: ‘In zekere zin lijkt het op topsport. Wij hebben ook een soort on- en offseason. Tussen januari en mei is het druk, dan moeten we pieken. Daarna keert de rust terug, net als in het schaatsen.’ Toch geeft hij toe dat niet iedereen dezelfde mentaliteit heeft. ‘Gelukkig werken hier veel mensen met een sportachtergrond of een hoog werkethos. Dat helpt.’

Datzelfde werkethos kan Ian ook kwijt in zijn werk als assistent trainer bij de Baanselectie. ‘Ik heb altijd al het idee gehad dat ik iets terug wilde doen voor de sport.’ In de Verenigde Staten had hij al ervaring opgedaan als coach, al was dat niet in het shorttrack. ‘Dat vond ik leuk, dus via-via heb ik contact gezocht met Lieuwe en gevraagd of ik hem ergens mee kon helpen.’ Zo kwam hij vorig jaar bij de Baanselectie terecht.

Drie trainers, één visie

Die samenwerking bevalt hem meer dan goed. Over Lieuwe Mulder en Martin Admiraal is hij uitgesproken positief. ‘Het zijn fijne mensen om mee samen te werken, en ik leer veel van ze.’ Lieuwe is de hoofdtrainer, Martin en Ian ondersteunen. ‘Lieuwe zet het plan uit, hij is de baas over de hoofdlijnen. Martin en ik fungeren als zijn verlengstuk, maar wel ieder met onze eigen kijk op techniek.’ Volgens Ian is communicatie dé sleutelfactor in de succesvolle samenwerking. ‘Voor elke training check ik even met Lieuwe hoe iedereen ervoor staat. Zijn er rijders die er niet lekker in zitten? Hoe kunnen we ze dan tóch een goede training bieden?’ Hij prijst hun kwaliteiten: ‘Lieuwe voelt goed aan hoe rijders in hun vel zitten. Martin heeft met zoveel verschillende atleten gewerkt dat hij altijd de juiste snaar weet te raken.’

Het feit dat er drie coaches zijn is volgens Ian een groot voordeel: ‘We hebben drie manieren om dingen te brengen. Zo is de kans groter dat een aanwijzing aankomt. Gaat het niet linksom, dan wel rechtsom.’

Langebaan én shortrackperspectief

In de winter is Ian eens per week op het ijs te vinden en ondersteunt hij daar waar nodig tijdens de wedstrijdweekenden. ‘s Zomers is hij er één keer vaker bij en dan kiest hij bewust de droogtrainingen uit omdat hij daar de meeste waarde in ziet. ‘Door mijn achtergrond in het shorttrack heb ik het voordeel dat ik beide perspectieven - langebaan en shorttrack - kan combineren. Soms kan het langebanen wat meer shorttrack gebruiken en vice versa.’ Hij lacht: ‘Voor het rechte stukken luister ik naar Lieuwe en Martin, want de Nederlanders hebben over het algemeen een sterk rechte eind. Maar in de VS weten we wat betreft bochten denk ik beter wat we doen!’

De charme van stuurbaarheid

Wat Ian het leukste vindt aan werken met de Baanselectie? ‘Ze zijn nog zo stuurbaar.’ Hij legt uit dat oudere schaatsers vaak vastzitten in gewoontes. ‘Op deze leeftijd willen ze vooral nog leren, ze pakken alles op.’ Die leergierigheid ziet hij als hun grootste kracht, al brengt het ook uitdagingen met zich mee. ‘De verschillen binnen de groep zijn groot. Sommigen zijn al veel verder en hebben andere focuspunten nodig.’ Hij noemt Kai van Bennekom als voorbeeld, die vorig jaar doorstroomde naar TalentNED. ‘Bij hem zag je duidelijk dat hij steeds detailgerichter begon te werken, en dat wierp zijn vruchten af.’

Leren denken als sporter

Met een verleden als profschaatser in zowel de langebaan als shorttrack, probeert Ian zijn ervaring zo goed mogelijk over te brengen. ‘Ik vertel veel over mijn eigen ervaringen, zodat ze er hopelijk iets aan hebben. Sommigen stellen veel vragen, daar probeer ik zo uitgebreid mogelijk op te antwoorden.’ Zijn doel als coach is helder. ‘Dat ze zich ontwikkelen als individu. Dat ze leren nadenken, vragen durven stellen en beseffen wat er nodig is om een stap verder te komen.’ Soms hoort daar ook een realitycheck bij. ‘Elke week naar een feestje gaan, past niet altijd bij de sportieve doelen die je hebt. Dat besef probeer ik mee te geven.’

Naast prestaties draait het volgens Ian vooral om sfeer. ‘Op deze leeftijd is plezier zó belangrijk. Dat lukt alleen in een veilige omgeving. Je moet serieus zijn als het moet, maar ook kunnen lachen als het kan.’

De uitdaging van groei en geduld

Voor het nieuwe seizoen is Ian optimistisch. ‘Ik denk dat er veel potentie in de groep zit.’ Technisch ziet hij al duidelijke stappen. ‘Bijna iedereen heeft zich verbeterd. Het zou mooi zijn als dat straks ook in de tijden zichtbaar wordt.’ Toch waarschuwt hij voor te hoge verwachtingen. ‘Sommigen raken nu al gefrustreerd dat de tijden nog niet komen, maar dat hoort bij het proces. Als ze blijven investeren in de ontwikkeling, komen de resultaten vanzelf.’ Hij glimlacht. ‘Voor mij is het seizoen geslaagd als ze blijven groeien. Als sporter, maar ook als mens. Dat is uiteindelijk waar coaching om draait.’